'IK BEGRIJP JONGEREN DIE NIET VEEL OOG HEBBEN VOOR DE BOND, IK WAS ER ZELF ÉÉN'

Bilal (31) is net een maand consulent als hij begin januari de FNV-stand bemant op De Groene Sector Vakbeurs in Hardenberg. Hij keek zijn ogen uit. Zoveel jonge mensen. Helaas kenden maar weinigen de vakbond. Dat je als werknemer invloed kunt uitoefenen op je arbeids­omstandigheden was voor de jonge bezoekers een eyeopener.

‘Hier kunnen we resultaten boeken’, was de eerste gedachte van Bilal. ‘Wat een potentieel!’ De beurs, die drie dagen duurde, werd door 16.269 groen­professionals bezocht. Gepokt en gemazeld als organizer, wist hij met de jonge en oudere bezoekers in gesprek te raken. ‘De kunst is om echt geïnteresseerd te zijn in wat mensen te vertellen hebben. Daar kun je dan bij aanhaken met informatie over de vakbond. Als ze horen wat we voor ze kunnen doen, willen ze meer weten. De cao kreeg een ‘gezicht’ en ze weten nu dat ze als werknemers daar wat over te zeggen hebben.’ Het resultaat was een flinke lijst met emailadressen van studenten en ook een docent die interesse had in een gastles door Bilal. ‘De vakbond is de toekomst voor werkend Nederland.’ Juist in een veranderende arbeidsmarkt. Hoveniers zijn veel gevraagd. Klimaatverandering, biodiversiteit, energietransitie, op alle gebieden kunnen hoveniers bijdragen aan oplossingen. Opleidingen leveren nog steeds onvoldoende vakmensen op om de vraag naar arbeid te vullen. ‘Een uitgelezen uitgangspositie om invloed te hebben op je arbeidsvoorwaarden’, vindt Bilal.

Focus

Als hij eerlijk is, werd de noodzaak van het vakbondslidmaatschap ook hem pas een paar jaar geleden duidelijk. ‘Mijn vader en ooms waren allemaal lid van de bond. Dat was vanzelfsprekend. Mijn vader, die werd ontslagen bij een kaasfabriek, is de vakbond nog steeds dankbaar voor hun hulp. Wij, mijn broers, zus en ik, deden allemaal een hbo- of universitaire opleiding. Mijn ouders hebben ons nooit gezegd dat we vakbondslid moesten worden. Waarschijnlijk dachten ze dat we onszelf wel konden redden.’

Als vakantiebaan begon Bilal bij de FNV als juridisch consulent. Hij beantwoordde vragen van leden aan de telefoon. Zo kreeg hij zijn eerste ideeën over de rol van de vakbond. Na zijn studie rechten startte hij bij Organizers. En omdat hij meer de diepte in wilde, solliciteerde hij naar de baan van consulent. ‘Dat is weer even studeren. De cao is veelomvattend, daar moet ik de details nog van leren. Ondertussen focus ik me nu op jongeren en studenten. Ik begrijp dat ze nog niet veel oog hebben voor de vakbond. Ik ken dat gevoel. Ik weet ook waarom je wel lid zou moeten worden. Waarom juist collectieve macht noodzaak is. Nog los van de goede of slechte bedoelingen van een werkgever: macht tussen werknemer en werkgever moet in balans zijn.’ En de ouders van de jonge consulent? Die zijn vanzelfsprekend apetrots.